Użytki leśne, czyli dobra pochodzące z lasu można pozyskiwać w postaci surowców drzewnych (działalność podstawowa) jak i grzybów, owoców, żywicy (działalność uboczna).
Aby zaplanować masę, jaką można pozyskać w danym roku, leśnicy, przeprowadzają tzw. szacunek brakarski . Dodatkowo ilość pozyskiwanego drewna jest ściśle określona w dokumencie, jakim jest plan działania nadleśnictwa w ciągu kolejnych 10 lat (Plan Urządzania Lasu). Pozyskanie drewna planuje się zgodnie z 10-letnim Planem Urządzania Lasu przygotowywanym osobno dla każdego leśnictwa i nadleśnictwa. W operacie wyznacza się etat, czyli objętość drewna, jaką można wyciąć z danego lasu w ciągu 10 lat. Leśnicy proporcjonalnie planują wycinkę drewna w danym roku tak, aby w 10 letnim rozliczeniu nie przekroczyć wyznaczonego etatu.
Surowiec drzewny pozyskiwany jest nie tylko z chwilą osiągnięcia wieku rębności. Drzewa wycinane są również w ramach tzw. cięć pielęgnacyjnych.

Na terenie nadleśnictwa zbieranie grzybów, potocznie zwane grzybobraniem ma swoja długoletnią tradycję. W kartach historii możemy odczytać, iż wspólne zbieranie grzybów było dość popularną formą spędzenia wolnego czasu, czego odzwierciedleniem jest z pewnością scena w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza. Dziś niejednokrotnie zbieranie grzybów jest formą zarobku, ale również hobby, czy też aktywnego wypoczynku.